Guglielmo Marconi Birinci Marconi Markizi(İtalyanca: [ɡuʎˈʎɛːlmomarˈkoːni];25 Nisan 1874, Bologna, İtalya- 20 Temmuz 1937.) İtalyan mucit ve elektrik mühendisi[1]; uzun mesafeli radyo iletişimi, Marconi yasası(en), telsiz telgraf sistemi üzerine yaptığı çalışmalarıyla ünlüdür. Marconi, radyonun mucidi olarak bilinir[2] ve kablosuz telgrafın gelişimine katkılarından ötürü Karl Ferdinand Braun ile 1909 Nobel Fizik Ödülü'nü paylaşmıştır.[3][4][5] Girişimci, iş adamı ve daha sonra Marconi Şirketi adını alan ve 1897 yılında İngiltere’de kurulan "The Wireless Telegraph&SignalCompany"nin kurucusu olan Marconi, kendinden önce gelen fizikçi ve araştırmacıların çalışmalarını kullanarak ve değişiklikler yaparak radyonun ticari bir başarı kazanmasını sağlamıştır.[6][7] 1929 yılında İtalya kralı Markoni’ye Markiz ünvanıyla asalet bahşetmiştir.
Çocukluk ve gençlik yılları[değiştir | kaynağı değiştir]
Marconi 25 Nisan 1874 yılında Bologna'da GuglielmoGiovanni Maria Marconi ismiyle,[8]İtalyan bir aristokrat ailenin ikinci oğlu olarak dünyaya gelmiştir. Babası GiuseppeMarconi, Porretta Terme’de toprak sahibi İtalyan bir aristokrattır. Annesi ise İrlanda-İskoç kökenli AnnieJameson’dır. Annesi İrlanda'daki,CountyWexford'da bulunan Daphne Kalesi’nin sahibi Andrew Jameson’un kızıdır. Annesinin Dedesi John Jameson viski üreticisi olan Jameson&Sons şirketinin kurucusudur.[9] Marconi iki ve altı yaşları arasında, abisi Alfonso ile birlikte İngiltere’de,Bedford kasabasında yaşamıştır.[10][11] İtalya’ya döndüğünde eğitimini Bologna’da AugustoRighi'nin laboratuvarında, Floransa’da Istituto Cavallero'da ve daha sonra Livorno’da özel eğitimine devam etmiştir.[12]RobertMcHenry’e göre Marconi çocukluğunda iyi bir öğrenci değildir; ancak tarihçi CorradiGiuliano biyografisinde Marconi’yi gerçek bir dahi olarak anlatmaktadır.[13]Katolik olarak vaftiz edilmiş olan Marconi,Anglikan Kilisesi'nin bir üyesi olarak yetiştirilmiştir. 1927’de Maria Christina ile yaptığı evlilikten önce Marconi, yeniden Katolikliğe dönmüş ve Katolik Kilisesi’nin sadık üyelerinden biri olmuştur.[14]
Radyo çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]
Gençlik yıllarında Marconi bilim ve elektrik konularına ilgi duymaya başlamıştır. Bu dönemin önemli bilimsel gelişmelerinden birisi Heinrich Hertz’e aittir. Hertz, 1888 yılında elektromanyetik radyasyonun üretilebileceğini ve takip edilebileceğini kanıtlamıştır. Bugün radyo dalgaları olarak bilinen bu radyasyona o dönemde “Hertzian Dalgaları” ya da “aetheric dalgalar” denmekteydi. 1894 yılında Hertz’in ölümünün ardından bilim adamının eski keşifleriyle ilgili makaleler yeniden yayımlanmış ve Marconi’nin bu konuya ilgisi artmıştır. Marconi, Bologna Üniversitesi’nde fizikçi olan AugustoRighi ile radyo dalgaları üzerine çalışmak üzere izin almıştır. Marconi’nin komşusu olan Righi, Hertz’in çalışmaları üzerine deneyler yapmış bir fizikçidir.
İlk deneyleri[değiştir | kaynağı değiştir]
İtalya, Pontecchio'daki evi Villa Griffone’nin çatı katında, uşağı Mignani’nin yardımıyla kendi araç-gereçlerini yapan Marconi, deneylerine başlar. Amacı radyo dalgalarını kullanarak pratik bir telsiz telgraf sistemi icat etmektir. Bu yeni bir fikir değildir. Elli yılda fazla bir süredir, kablolar olmaksızın telgraf iletilerinin aktarımını araştıran pek çok kişi, teknik ve ticari anlamda başarılı olamamıştır. Marconi’nin sistemi ise aşağıdaki bileşenlerden oluşmaktadır:[15]
- Basit bir osilatör, ya da kıvılcım üreten radyo vericisi,
- Yerden yükseğe yerleştirilmiş bir kabloya da güç alanı,
- Edouard Branly'nin özgün aracının bir modifikasyonu olan koherer alıcısı (hassaslığı ve güvenilirliğini artırmak için ince ayar yapılmış),
- Mors Alfabesi'ndeki nokta ve tirelere karşılık gelen kısa ve uzun vuruşları göndermek için vericinin çalışmasını sağlayantelgraf anahtarı ve alınan noktalarla tireleri kağıt rulonun üzerine kaydeden ve koherer tarafından çalıştırılan telgraf kaydedicisi.
Kıvılcım jeneratörü ve Koherer-Alıcı konfigürasyonları başkaları tarafından denenmiştir ancak pek çoğu radyo dalgalarını ve sinyalleri vericiden yüz metre öteye göndermeyi başaramamıştır. Uşağı Mignani yardımıyla, ilk deneylerine başlayan Marconi henüz 20 yaşındaydı. 1894 yazında bir bataryadan oluşan fırtına alarmı bir alıcı ve kıvılcımla çalışan bir elektrik zili yaptı. Kısa bir süre sonra, odanın öte tarafındaki zili telgraf düğmesine basarak çaldırmayı başarmıştır.[16] Bir aralık gecesi annesini uyandıran Guglielmo Marconi, annesini gizli atölyesine götürerek icadını göstermiştir. Ertesi gün Marconi icadını babası ile paylaştığında yaşlı adam, daha fazla malzeme alsın diye, cüzdanındaki bütün parasını oğluna vermiştir.
1895 yazında Marconi açık arazide deneylerine devam etti ve babasının Bologna’daki malikânesini deneyleri için kullanmaya başladı. Alıcı ve verici antenlerinin boyunu arttırıp, antenleri dikey olarak düzenleyen Marconiher bir anteni yere değecek biçimde yerleştirdiğinde alıcı verici menzili ciddi bir biçimde arttı.[17][17] Marconi kısa bir süre içinde radyo dalgalarını bir tepenin üzerine ulaştırmayı başardı; mesafe yaklaşık 2,4 km idi.[18] Bu noktada Marconi, ek mali destek ve biraz daha araştırma ile bu aracın daha uzun mesafelerde işe yarayacağını düşünmeye başladı ve bu aracın ticari ve askeri alanlarda önem kazanacağı sonucuna vardı.
Marconi, kablosuz telgraf makinasını anlatıp maddi destek istemek üzere Posta ve Telgraf Bakanlığı’na yazdı. O dönem Bakanlığın başında PietroLacava bulunmaktaydı. Marconi mektubuna hiçbir zaman cevap alamadı çünkü Bakan Lacava Roma’daki ViadellaLungara diye bilinen akıl hastanesine gönderme yaparak mektupta yazılanların deli saçması olduğunu düşünmüştür.[19] 1896 yılında o dönemin Bologna’daki Amerikan konsolosu olan aile dostu Carlo Gardini ile İtalya’yı terk edip İngiltere’ye yerleşme konusunda fikir alışverişinde bulundu. Gardini Londra’daki İtalyan büyükelçisi AnnibaleFerrero’yaMarconi’yi takdim eden bir mektup yazdı; mektupta Markoni’nin kim olduğunu ve yaptığı sıra dışı keşfi anlattı. Büyükelçi Ferrero yanıt mektubunda telif haklarını almadan vardıkları sonuçları hiç kimseye açıklamamalarını öğütledi. Marconi’nin İngiltere’de daha kolay maddi destek bulacağına inanan Ferrero araştırmacıyı İngiltere’ye gelme yönünde cesaretlendirdi. İtalya’da yaptığı çalışmaların gerekli ilgiyi görmemesi üzerine Marconi 1896’da 21 yaşında annesiyle birlikte çalışmalarına destek bulmak amacıyla Londra’ya doğru yola çıktı. İtalyancasının yanı sıra İngilizceyi de akıcı bir biçimde konuşmaktaydı. Marconi Dover’e ulaştığında gümrük görevlisi Marconi’nin bavulunun içinde çeşitli alet, edevat buldu. Hemen Londra’daki Deniz Kuvvetleri Komutanlığı ile iletişime geçti. Dover’de kaldığı süre içinde Marconi İngiliz Posta Ofisi’nin elektrik baş mühendisiWilliam Preece'in ilgi ve desteğini kazandı.
O dönemde Marconi’nin sahip olduğu araç Tufts Üniversitesi'nden A.E. Dolbear’in 1882’de sahibi olduğu araca benzerdi. Dolbear’in düzeneği kıvılcım bobin jeneratörü ve bir karbon granüler rektifiyeden oluşuyordu.[20]BT Merkezi’nin dışındaki bir levhada[21] Marconi’nin ilk kamusal kablosuz sinyal aktarımını bu alandan verdiği ifade edilmektedir.[22] Mart 1897’ye kadar İngiliz hükümeti için bir dizi gösterim yapan Marconi, Mors Alfabesi sinyallerini yaklaşık 6 km öteye, Salisbury Plain’e ulaştırmıştır. 13 Mayıs 1897 günü Marconi, açık deniz üzerinden Dünya’nın ilk kablosuz iletişimini gerçekleştirir. Deneyin üssüGaller’dedir. Gönderilen mesaj Bristol Kanalı üzerinden FlatHolm adasından 6 km ötedeki Penarth’da bulunan LavernockPoint’e ulaşır. Mesajda “Hazır mısınız?” yazmaktadır.[23] Verici cihaz hemen ardından Somerset kıyılarındaki BreanDownFort’a, mesafeyi 16 km’te çıkartacak şekilde yerleştirilmiştir
Bütün bu denemelerden çok etkilenen Preece Marconi’nin çalışmalarını Londra’da iki önemli konuşma ile kamuya tanıtır: birinci konuşma 11 aralık 1896’da ToynbeeHall’da “Telsiz Telgraf” başlıklıdır; konuşmaların ikincisi ise 4 Haziran 1897’de Kraliyet Enstitüsü’nde, “Kablo Olmaksızın Boşlukta Sinyal Göndermek” başlıklıdır. Bu iki konuşmayı sayısız gösterimler takip eder ve Marconi uluslararası dikkatleri üzerine çekmeye başlar.
Haziran 1897 tarihinde kendi ülkesinde, La Spezia’da İtalyan hükümeti için bir dizi deney gerçekleştirir. Lloyds için gerçekleştirdiği deney Bally Castle ve Rathlin adası arasında 6 Haziran 1898’de gerçekleştirilir. Radyo dalgaları 27 Mart 1899 yılında Fransa’da Wimereux’dan gönderildikten sonra İngiltere’de South Foreland Deniz Feneri’ne ulaşarak İngiliz Kanalı’nı geçmeyi başarır. Amerika’daki ilk gösterim, 1898 sonbaharında, New York’taki uluslararası Amerika Kupası yat yarışların bildiren mesajlardır.
Marconi, New York Herald gazetesinin davetiyle Sandy Hook, New Jersey açıklarındaki Amerika Kupası’nı aktarmak üzere Amerika’ya gitmiştir. Buradaki ilk aktarım, Porto Rico bandıralı bir yolcu gemisi olan SS ‘’Ponce’’ ’un güvertesinden yapılmıştır.[24] Marconi, 8 Kasım 1899’da Amerikan bandıralı St. Paul ile İngiltere’ye doğru yola çıkmış ve asistanlarıyla geminin güvertesine kablosuz teçhizatı kurmuştur. 15 Kasım günü ‘’St. Paul’’ gemisi, kablosuz sinyallerle İngiltere’ye dönüşünü haber veren, ilk deniz aşırı gemi olmuştur. Marconi’nin Royal Needles Oteli’ne kurduğu radyo istasyonu, İngiltere kıyılarından 66 deniz mili ötede bulunan gemiden sinyalleri almıştır.
Atlantik ötesi aktarım
| “ | Bir şey duyabiliyor musunuz bir bakın, Bay Kemp![26] | ” |
Yirminci yüzyılın başında, Atlantik ötesi telgraf kabloları teknolojisiyle yarışabilmek için, Marconi okyanusun öte yakasına sinyal gönderme yollarını araştırmaya başladı. 1901 yılında, Cornwall, Poldhuile Co. Galwey,Clifden arasında bir bağlantı oluşturmak için Co. Wexford, RosslareStrand’e, kablosuz verici istasyonu olan Marconi Evi’ni kurdu. Kısa bir süre sonra 12 Aralık 1901 tarihinde açıklama yapan Marconi, alıcı olarak, bir uçurtmanın desteklediği, 150 m uzunluğunda bir anten kullanılarak Cornwall, Poldhu’da bulunan yeni yüksek güç istasyonundan gönderilen sinyallerin, bugün Kanada sınırlarında bulunan Newfoundland St. John’s kasabasındaki Sinyal Tepesi’nden alımlandığını ilan etmiştir. İki nokta arasındaki mesafe yaklaşık 3.500 km’dir. Büyük bir bilimsel ilerleme olarak duyurulan bu haber, ciddi bir şüphe uyandırmış olup, bu şüphe halen devam etmektedir. Kullanılan dalga boyu tam olarak bilinmemekle beraber, bu dalga boyunun 350 m’lik bir çevrede olduğu belirlenmiştir. Deneyin yapıldığı zaman dilimi gündüz vaktidir. Marconi’nin o zaman bilmediği ama bugün bilinen şey, bu zamanlamanın olası en kötü tercih olduğudur. Bu orta dalga boyunda, iyonosferdekigökdalgasının yoğun emilimi sebebiyle, gün ışığında uzun mesafe aktarımları imkansızdır. Bu deney önhazırlığı yapılmış bir deneydir-Marconi deneyin başında Mors alfabesindeki ‘’S’’ harfini gösteren üç tıklık sinyali duynası gerektiğini bilmektedir. Tıkların zayıf ve düzensiz bir biçimde duyulduğu aktarılmıştır. Söz konusu aktarımı onaylayan bağımsız bir gözlemci bulunmamaktadır. Sinyalleri atmosferik gürültüden ayırmak oldukça zordur. (Marconi’nin ilk okyanusötesi çalışmaları hakkında ayrıntılı teknik bir değerlendirme John S.Belrose’un 1995 tarihli araştırmasında yer almıştır.) Poldhu vericisi iki aşamalı bir devreydi.[27][28]
Kuşkucuların baskısından bunalan Marconi, daha iyi organize edilmiş ve belgelenmiş bir deney hazırladı. Şubat 1902’de SS Philadelphia gemisiyle İngiltere’den batıya doğru açılan Marconi, Poldhu istasyonundan günlük olarak gönderilen sinyalleri kaydetti. Deney sonuçlarına göre, sinyaller 2.490 km’ye kadar Koherer alıcısıyla; 3.400 km’ye kadarsa işitsel alıcıyla kaydedilmiştir. Maksimum mesafelere gece erişilmiştir; ve bu deneyler aracılığıyla orta ve düşük frekans aktarımlarında radyo sinyallerinin gündüze göre gece vakti çok daha uzak mesafelere gittiği ilk kez ortaya konmuştur. Gün ışığında sinyaller en fazla 1.100 km’de alımlanmıştır; ki bu da Newfoundland’daki ilk deneylerde erişildiği iddia edilen mesafenin yarısı bile değildir. Oradaki deneyler de gündüz yapılmıştır. Bu sebeple, Marconi, hiçbir zaman Newfoundland iddialarının arkasında sağlam bir biçimde duramamıştır; ancak kanıtladığı şey, bazı bilim adamlarının iddialarının aksine radyo sinyallerinin yüzlerce kilometre öteye gönderilebileceğidir.
17 Aralık 1902 tarihinde Kanada Nova Scotia, Glace Körfezi’ndeki Marconi istasyonundan gönderilen sinyaller Kuzey Amerika’dan Atlantik’in öte yakasına gönderilen ilk radyo iletisi olmuştur. 1901’de South Wellfleet, Massachusetts'te, Marconi’nin kurduğu istasyondan gönderilen bir ileti tarihe geçmiştir. Bu ileti 18 Ocak 1903’de Amerika Birleşik Devletleri başkanı Theodore Roosevelt tarafından İngiltere kralı Yedinci Edward’a gönderilen bir tebrik olup, Amerika Birleşik Devletleri’nden yapılan ilk denizaşırı radyo aktarımıdır. Bu istasyonun bir başka özelliği de, RMSTitanic gemisinden gelen imdat sinyallerini ilk duyan istasyon olmasıdır. Ancak, sürekli bir okyanusötesi sinyal akışını o dönemde sağlamak oldukça güçtür. Diğer mucitlerle yarış halinde olan Marconi, seyahat halindeki gemilerle iletişim kurabilmek için Atlantik’in her iki yakasına istasyonlar inşa etmeye başlamıştır. 1904’te, Marconi yeni bir ticari hizmet başlatarak abone olan gemilere her gece haber özetlerini yollamaya başlar. 17 Ekim 1907 tarihinde Clifden (İrlanda) ve Glace Bay (Kanada) arasında düzenli okyanus ötesi radyo-telgraf hizmeti verilmeye başlanmıştır.[29][30] Buna rağmen Marconi Şirketi, yıllarca sağlıklı iletişim hizmeti verebilmek için çaba harcamıştır. TİTANİK RMS Titanic gemisinde kaza anında iki radyo operatörü bulunmaktaydı – Jack Phillips ve Harald Bride. Bu iki operatör gemiyi işleten White Star Line Gemicilik Şirketi’nin elemanları değildi; bu hizmeti vermesi amacıyla Marconi Uluslararası Deniz İletişimi Şirketi adına çalışan elemanlardı. Geminin 15 Nisan 1912 yılında batmasının ardından, kazazedelerden hayatta kalanlar Cunard Line’a ait RMS Carpathia tarafından kurtarıldılar.[31] Marconi şirketi tarafından istihdam edilen bir başka kişi de, daha sonra RCA’nın başına geçecek olan David Sarnoff’dur. Sarnoff ve ‘’Carpathia’’ arasındaki kablosuz iletişim, iddia edildiğine göre yetmiş iki saat sürmüştür;[32] ancak bazı günümüz tarihçileri Sarnoff’un olayın içerisinde bulunup bulunmadığını sorgulamaktadır. ‘’Carpathia’’ New York limanına yanaştığında, hayatta kalan operatör Bride ile konuşmak üzere, Marconi, yanında ‘’The New York Times’’ gazetesinden bir muhabir ile birlikte gemiye gitmiştir.[31] 18 Haziran 1912 tarihinde Marconi ‘’Titanik’’ ’in batmasıyla ilgili olarak soruşturma komisyonuna ifade vermiştir. İfadesinde deniz telgrafının nasıl çalıştığını ve denizde acil durumlar karşısında yapılması gerekenler konusunda açıklamalarda bulunmuştur.[33] ‘’Titanik’’ faciasına değinen İngiliz posta işlerinden sorumlu bakanı, “Faciadan kurtarılanlar; Mr. Marconi… ve kendisinin müthiş icadı sayesinde kurtarılmıştır“ demiştir.[34] Esasen, batmadan evvel, Marconi’ye ‘’’Titanik’’ ’in ilk seyahati için ücretsiz bilet verilmiştir: ancak ünlü mucit, üç gün önce hareket eden Lusitania gemisine binmiştir. Kızı Degna’nın daha sonra yaptığı açıklamaya göre, bitirilmesi gereken evrak işleri bulunan Marconi, Lusitania gemisinde görevli katiplerden yararlanmak üzere bu gemiyi tercih etmiştir.[35]
Devam eden çalışmalar[değiştir | kaynağı değiştir]
| “ | Dünyaya bir iyilik mi yoksa kötülük mü yaptım ?[36] | ” |
Zaman içinde Marconi şirketleri verimli olmayan kıvılcım-verici teknolojisini kullanmaya devam ettikleri için, teknik açıdan muhafazakâr olarak ünlendiler. Kıvılcım-verici teknoloji sadece radyo telgraf işlemlerinde kullanılabilmekteydi; zaman içinde ortaya çıkmıştı ki, radyo iletişiminin geleceği sürekli-dalga aktarımında yatmaktaydı ve bu aktarım çok daha etkin ve işitsel aktarımlarda daha uygun bir yoldu. 1915’den sonra, oscillating vakum tüpünün (valf) geliştirilmesinin ardından, Marconi şirketi sürekli-dalga üreten donanım üzerinde ciddi çalışmalar yapmaya başladı. İngiltere’de 1920 yılında vakum tüpü verici kullanılarak yapılan ilk radyo eğlence yayınları, Chelmsford'da bulunan New Street Works fabrikasından gerçekleştirildiğinde, Nellie Melba programda yer alan kişi oldu. 1922 yılında ise Great Baddow’daki Marconi Araştırma Merkezi’nden düzenli olarak eğlence yayınları yapılmaya başlandı; ki bu yayınlar BBC’nin alt yapısını oluşturmuştur.
Sonraki yılları[değiştir | kaynağı değiştir]
1914 yılında Marconi, İtalyan Senatosu’nda senatörlüğe atandı ve kendisine İngiltere’de Kraliyet Victorian Order’da Onursal Şövalyelik Büyük Haçı verildi. Birinci Dünya Savaşı’nda İtalya müttefiklerin tarafında yer alınca, Marconi, İtalyan ordusunun radyo hizmetlerinden sorumlu kişi oldu. İtalyan ordusunda Lutenant rütbesi verildi ve aynı zamanda İtalyan donanmasında komutan oldu. 1929’da Kral III. Victor Emmanuel tarafından Markiz ilan edildi.
1923 senesinde İtalyan Faşist Partisi'ne katılan Marconi, 1930’da İtalyan diktatör Benito Mussolini tarafından İtalyan Kraliyet Akademisi’nin başkanlığına atandı. Bu atama, Marconi’yi Faşist Büyük Konseyi’nin üyesi konumuna getirdi.
20 Haziran 1937’de bir dizi kalp krizinin ardından 63 yaşında Roma’da hayatını kaybeden Marconi’ye, İtalyan hükümeti devlet töreni düzenledi. Anısına, yaşadığı caddedeki dükkanlar “Ulusal Yas Nedeniyle Kapalıyız” notu asarak o gün çalışmadı.[37] Aynı zamanda ölümünün ertesi gününde, akşam saat altıda İngiltere’de bütün BBC vericileri ve kablosuz posta vericileri yayınlarına iki dakika ara vermiştir.[37]İngiliz Posta Ofisi gönderdiği bir mesajla yayında olan bütün gemileri de iki dakikalık ara vermeye davet etmiştir. Cenazesi Villa Ggriffone’ye defnedilmiştir.[38][39] 1943’de Amerika Birleşik Devletleri Yüksek Mahkemesi, Marconi’nin radyo patentleri ile ilgili bir karara vararak, Oliver Lodge, John Stone Stone ve Nikola Tesla’ya ait bazı patentleri kendilerine iade etmiştir.[40][41] Karar Marconi’nin orijinal radyo patentleri hakkında değildir[42]: Mahkeme, Marconi’nin radyo sinyallerinin aktarımını ilk gerçekleştiren kişi olduğu iddiaları konusunda bir karar vermemiştir; ancak belli bazı patentlerle ilgili Marconi’nin iddiaları tartışmalı olduğu için bu patentler üzerinde hak iddia edemeyecektir.[43].
Kişisel yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]
Marconi’nin, Alfonso isimli bir erkek kardeşi ve Luici adında üvey kardeşi vardır. 16 Mart 1905’de, 1904 senesinde Poole’de tanıştığı, XIV. İnchiquin baronu Edward O’Brien’ın kızı Hon. Beatrice O’Brien (1882-1976) ile evlenmiştir.[44] Degna (1908-1998), Gioia (1916-1996) ve Lucia (doğumu ve ölümü 1906) isimli üç kızları ve II. Marki Marconi ünvanını taşıyan Giulio (1910-1971) isimli bir oğlu bulunmaktadır. 1913’de Marconi’ler İtalya’ya dönerek Roma sosyetesine girmişlerdir. Karısı Beatrice,Kraliçe Elena'nın nedimesi olmuştur. Marconiler 1924 yılında boşanırlar. Marconi’nin isteğiyle, tekrardan evlenebilmesi için, evlilik 27 Nisan 1927 tarihinde fesh edilmiştir.[45] Beatrice Marconi ise ikinci eşi Montecorona markizi Liborio Marignoliile 3 Mart 1924’de evlenmiş ve bu evlilikten Laminia isimli kızı doğmuştur.[46] 12 Haziran 1927’de Marconi Bezzi-Scali kontu Francesco'nun tek kızı Maria Cristina Bezzi-Scali (1900-1994) ile evlenmiştir. Bu evlilikten doğan tek çocukları Maria Elettra Elena Anna (d. 1930), 1966’da prens Carlo Giovannelli (d. 1942) ile evlenmiştir. Çift daha sonra ayrılmıştır. Bilinmeyen sebeplerden ötürü Marconi bütün mirasını ikinci eşi ve bu evlilikten doğan tek çocuğuna bırakırken, ilk evliliğinden olan çocuklarına hiçbir şey bırakmamıştır.[47] İlerleyen yaşamında etkin bir İtalyan faşisti olan Marconi[48], ideolojileri ve İtalyan güçlerinin Etiyopya’ya yaptıkları saldırılar gibi eylemleri için özür dilemiştir. Marconi, 1931 senesinde, Papa XI. Pius’un ilk radyo yayınını bizzat yapmış ve mikrofona şu sözleri söylemiştir: “Doğanın pek çok gizemli gücünü insanoğlunun hizmetine veren Tanrı’nın yardımıyla, bütün inançlı Dünya’ya Kutsal Babamızın sesini dinleme hazzını veren bu icadı yaptım”.[49]
Onur ve ödülleri
Kazandığı ödüller ve madalyalar
- 1909’da, radyo iletişimine olan katkılarından ötürü Nobel Fizik Ödülü’nü alan Marconi, ödülü Karl Braun ile paylaşmıştır.[3]
- 1918’de, Franklin Enstitüsü’nün verdiği Franklin Madalyası ile ödüllendirilmiştir.
- 1929’da, Kral III. Victor Emmanuel tarafından Marki ilan edilmiş ve Marconi Markizi ünvanını almıştır.
- 1931’de, kablosuz telgraf için John Scott Madalyası ile ödüllendirilmiştir.
- 1977’de, Ulusal Yayıncılar Onur Listesi’ne alınmıştır.[50]
- 1988’de, Chicago’daki Radyo Onur Listesi’ne Marconi “Öncü” olarak eklenmiştir.[51]
- 1990’da, ön yüzünde portresi, arka yüzünde de başarılarını canlandıran 2000 Liret banknot, İtalyan Bankası tarafından basılmıştır.[52]
- 2001’de, İngiltere Marconi’nin ilk kablosuz iletişiminin yüzüncü yıl dönümünü kutlamak için 2 poundluk anı parası basmıştır.
- Marconi’nin kablosuz telgraf üzerine yaptığı ilk deneyler, iki IEEE Milestones’un konusu olmuştur; bunlardan ilki 2003 tarihinde İsviçre’de[53], diğeri ise 2011’de İtalya’da[54] gerçekleşmiştir.
- 2009’da, İtalyan hükümeti Marconi’nin Nobel ödülünü almasının yüzüncü yılı sebebiyle 5 Euro’luk gümüş anı parası bastırmıştır.
- 2009’da, Marconi New Jersey Onur Listesi’ne alınmıştır.[55]
- Alman radyo akademisi, her sene Marconi Ödülleri vererek, öne çıkan radyo programları sunucuları ve istasyonlarını ödüllendirmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder